Ευγενία Σαρηγιαννίδη: Νεανική βία, τα μέτρα , τα όρια και ο ενήλικος ναρκισσισμός

 

Η Ευγενία Σαρηγιαννίδη, ψυχολόγος και συντονίστρια του Δικτύου «psy-counsellors», κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας και μεταπτυχιακού με αντικείμενο την Ψυχολογία και το Διαδίκτυο, μιλάει στο 98.4 , με αφορμή τα μέτρα για την καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού , που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση. Όπως σημειώνει , η  όλη προσέγγιση τέτοιων φαινομένων λοιπόν λειτουργεί: Όπως ακριβώς η αρνητική διαφήμιση, αφού αναβαθμίζει την εικόνα των ατόμων ειδικά στο κοινό, στο οποίο απευθύνονται.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: Προστατέψτε τοὺς δασκάλους!

«Προστατέψτε τοὺς δασκάλους. Σεβαστεῖτε τους.
Εἶναι σμιλευτὲς ψυχῶν.  Μὴ λυπᾶστε τὰ χρήματα γιὰ αὐτούς. Τὸ κέρδος θὰ εἶναι πολλαπλάσιο»! Εἶναι φιλότιμοι οἱ δάσκαλοι, οἱ ἐκπαιδευτικοί!

«Τὰ παιδιά μας σήμερα ἔχουν μετατραπεῖ σὲ θεριὰ ἀνήμερα. Σήμερα οἱ σχολικὲς αἴθουσες πολλὲς φορὲς εἶναι ἐκτροφεία βίας. Ἔχει χαθεῖ ὁ σεβασμὸς στὸν καθηγητὴ ἀπὸ τὴν ψυχολογικὴ βία ποὺ ἀσκοῦν πολλὲς φορὲς κακομαθημένοι γονεῖς».

Τὴν εἰκόνα αὐτὴ μετέφερε σήμερα στὴ Βουλὴ ὁ πρόεδρος (ἐκπαιδευτικὸς) τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας «ΝΙΚΗ», ἀναφερόμενος στὰ μέτρα κατὰ τῆς Σχολικῆς Βίας καὶ ἐκφοβισμοῦ τὰ ὁποῖα ἀνακοίνωσε χθὲς ὁ ὑπουργὸς Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, καὶ τόνισε τὰ ἑξῆς:..

Τιμωρητικὰ μέτρα: Διαβάζουμε ὅτι τὸ ὑπουργεῖο Προστασίας τοῦ Πολίτη προέβη τὸ τελευταῖο δίμηνο σὲ πεντακόσιες συλλήψεις ἀνηλίκων. Ἀνήκουστα πράγματα! Καὶ πῶς ἀντιδρᾶ τὸ Ὑπουργεῖο; Ἀντιδρᾶ μὲ τιμωρητικὰ μέτρα, ὅπως πενθήμερες ἀποβολὲς γιὰ τοὺς παραβάτες, νὰ πληρώνει ἡ οἰκογένεια τοὺς βανδαλισμοὺς στὸ σχολεῖο ὅταν γίνονται ἀπὸ τοὺς μαθητές, μὲ αὐστηρὰ μέτρα γιὰ τὰ κινητὰ ποὺ ἔχουν καταντήσει μάστιγα.

Βαθύτερες οἱ αἰτίες: Δὲν τίθεται, ὅμως, εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων ὁ δάκτυλος. Μένετε στὰ ἐπιφαινόμενα καὶ δὲν ὑπεισέρχεστε στὶς βαθύτερες αἰτίες τοῦ σπουδαίου καὶ τοῦ τρομακτικὸ αὐτοῦ προβλήματος.

Γιατί ἀγρίεψαν τὰ παιδιά μας σήμερα; Τὸ ἐρώτημα τὸ κρίσιμο, ἀγαπητοί μου, εἶναι γιατί ἀγρίεψαν τὰ παιδιά μας σήμερα. Παραθέτω πολὺ σύντομα κάποιες ἁπλὲς σκέψεις. Πρῶτον, οἱ νέοι κάνουν διάλογο, ἐπικοινωνοῦν, ἀλλὰ μὲ λόγια του ἀέρα. Τοὺς δώσαμε τὸν λόγο χωρὶς νὰ τοὺς δώσουμε τὶς λέξεις, ὅπως διάβασα κείμενο ἑνὸς σοφοῦ καθηγητῆ. Ὅταν δὲν συνομιλεῖς, ὅταν δὲν συζητᾶς, ἰδίως ὅταν εἶσαι νέος, φτάνεις στὴν ἐξαλλοσύνη. Καταφεύγουν οἱ νέοι σὲ πράξεις βίας, οἱ ὁποῖες θὰ εἶχαν ἀποφευχθεῖ μὲ τὸν λόγο. Δὲν ἔχουν τὸν λόγο, τὶς λέξεις. Ἡ γλωσσική τους φαρέτρα εἶναι ἄδεια, γι’ αὐτὸ καὶ ἀναλαμβάνει ἡ βία νὰ λύσει τὰ προβλήματά τους.

Ο Ρίτσαρντ Ντώκινς, παγκόσμιο σύμβολο του αθεϊσμού, θλίβεται με την υποχώρηση του Χριστιανισμού στη Δύση

" ο Dawkins μοιάζει με ένα μπερδεμένο παιδί που κρατά στα χέρια του μία δέσμη με μαραμένα λουλούδια, τα οποία ο ίδιος έκοψε... και αναρωτιέται για ποιο λόγο έχουν μαραθεί… "

 

Γράφει ο Καλλιντέρης Νικόδημος, Νομικός στη Romfea.gr

Σε μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή του στον λονδρέζικο ραδιοφωνικό σταθμό LBC [1] o Καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Richard Dawkins, παγκοσμίως γνωστός για τις σκληρές αθεϊστικές αντιλήψεις του, δήλωσε ότι είναι θλιμμένος βαθύτατα για τη απωλεσθείσα επιρροή του Χριστιανισμού, φτάνοντας στο σημείο να παραδέχεται ότι «πολιτιστικά» ο ίδιος είναι Χριστιανός (“cultural Christian”).

Και να συμπληρώνει ότι «νιώθω σαν στο σπίτι μου με το χριστιανικό ήθος. Αν είχα να επιλέξω μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ, θα επέλεγα κάθε φορά τον Χριστιανισμό». [2]

Ο 83χρονος Καθηγητής έχει επηρεάσει όσο λίγοι την πολιτικοφιλοσοφική σκέψη και επιστήμη στον δυτικό κόσμο και η φήμη του είναι συνδεδεμένη με την ανοιχτή αντίθεσή του στη θρησκευτική πίστη γενικώς αλλά και με τη στοχευμένη αποστροφή του προς τον Χριστιανισμό ειδικότερα.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της επιρροής του και στον τόπο μας, αρκεί να μελετήσει επιστημονικά κείμενα Ελλήνων Καθηγητών Φιλοσοφίας, Νομικής, Θεολογίας και άλλων κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών, στα οποία παρατίθενται αμέτρητες παραπομπές στο έργο του Dawkins.

Σήμερα, ενώ στην πατρίδα του τη Βρετανία ο Χριστιανισμός έχει εμφατικά υποχωρήσει και παρακμάσει τις τελευταίες δεκαετίες, ο ίδιος ανησυχεί πλέον για την ραγδαία επέλαση και επιρροή του Μωαμεθανισμού εκεί.

Ανακάλυψε κάπως ετεροχρονισμένα, δηλαδή, ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τις οποίες λυσσαλέα πολέμησε για να καταστρέψει όσο λίγοι διανοητές, ήταν στην πραγματικότητα το θεμέλιο επάνω στο οποίο δομήθηκε ο δυτικός πολιτισμός! Και όταν το θεμέλιο καταστρέφεται τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά… «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα»…

Ημερίδα: “Η Γαλάζια Πατρίδα, τα Φοβικά Σύνδρομα και η Διακήρυξη Φιλίας των Αθηνών”

 Μια ημερίδα με σημαντικότατους ομιλητές, και με πολύ μεγάλο εθνικό ειδικό βάρος.

Με βαρυσήμαντες εισηγήσεις για την υπαρξιακή πρόκληση που καλείται να διαχειριστεί ο Ελληνισμός σήμερα, για τον παγκόσμιο ρόλο που επιφορτίζεται να αναλάβει, με εφόδιο την υπερτρισχιλιετή  ελληνορθόδοξη παράδοσή του.

Εναρκτήρια ομιλία προέδρου του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «ΝΙΚΗ» κ. Δημητρίου Νατσιού

Ομιλητές:

▪ Γεώργιος Αϋφαντής, πρέσβης (ε.τ)

▪ Κώστας Γρίβας, καθηγητής γεωπολιτικής και σύγχρονων στρατιωτικών τεχνολογιών Σ.Σ.Ε.

▪ Σάββας Καλεντερίδης, γεωστρατηγικός αναλυτής

▪ Γιάννος Χαραλαμπίδης, δημοσιογράφος, Δρ.διεθνών σχέσεων 

Συντονιστής εκδήλωσης: Αντώνιος Κοκορίκος, δημοσιογράφος

π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Ελευθερία, Φύση, Δικαίωμα, «Γάμος» και Τεκνοθεσία

Πέρα από κραυγές και συνθήματα, πέρα από εντάσεις, δικαιωματισμούς και μονοπολικότητες, επιχειρείται μια εις βάθος διερεύνηση των θεμελιωδών πτυχών ενός ζητήματος
που απασχολεί έντονα την επικαιρότητα.

Με αφορμή την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, ο καθηγητής θρησκειολογίας και ερμηνείας της θρησκείας, στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, π. Νικόλαος Λουδοβίκος συζήτησε την Kυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024, στην εκπομπή De profundis με τη δημοσιογράφο Μαρία Δόικου, στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV100.

Μαθητές Γυμνασίου χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργήσουν άσεμνα βίντεο με συμμαθητές τους

Μια γενιά που έχει εξοικειωθεί με την σκληροπυρηνική πορνογραφία γίνεται όλο και ικανότερη να δημιουργεί και να διαδίδει ψεύτικες εικόνες των ανθρώπων που γνωρίζει, με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.

(LifeSiteNews) — Μια πρόσφατη είδηση από μια πολιτεία των ΗΠΑ, την Αλαμπάμα είναι ίσως μια ματιά στο μέλλον. Μαθητές γυμνασίου χρησιμοποίησαν τη τεχνητή νοημοσύνη (AI) για να δημιουργήσουν πορνογραφικές εικόνες των συμμαθητών τους.

Η Οικογένεια ως άθλημα είτε ως «δικαίωμα»

 το «δικαίωμα» παρέχεται στο άτομο από το σύνολο, και δεν είναι μια δική του αυθαίρετη απολαβή.

Γιατί θέλεις, ώ ζεύγος ομόφυλο, να συγκρίνεις τον εαυτό σου και τον άγονο ευδαιμονισμό σου με τον φύσει γόνιμο ετερόφυλο έρωτα;

Δικαίωμα! Λέξη συνήθης-συνηθέστατη στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Κι όπως κάθε συνηθέστατη λέξη, είναι δηλωτική ενός συγκεκριμένου τρόπου εννόησης του βίου αυτών που την εκφέρουν, μιας κρατούσας «σχολής» σκέψης. Εν προκειμένω, η «σχολή» αυτή είναι η Ουμανιστική προσέγγιση του βίου. Ουμανιστική (δηλαδή Ανθρωπιστική) μόνο κατ’ επίφασιν βεβαίως-βεβαίως, καθώς δεν νοεί τον άνθρωπο βαθύτερα ως πρόσωπο που κοινωνεί ισότιμα την ύπαρξή του, (όπως η καθ’ ημάς τρισχιλιετής και βάλε παράδοση) αλλά ως άτομο ανεξάρτητο, ενίοτε εν διαστάσει προς το σύνολο, και πάντως αυτονομημένο από αυτό. Άρα και φορέα δικαιωμάτων, πάει να πει ατομοκεντρικών κατοχυρώσεων που παρέχονται από το σύνολο προς στο άτομο, προκειμένου να υπάρξει κατ’ ανάγκη ως υπαρξιακά αυτονομημένο.

Και νοείται ένας και μόνο τρόπος να υπάρχει κανείς σε υπαρξιακή αυτονόμηση από τους άλλους, από τον Άλλον, τον Πλησίον, κι αυτός είναι ο ευδαιμονισμός, η επίπλαστη δηλαδή ηδονιστική πληρότητα του είναι. Δηλαδή, όπως το λέει κι ο σοφός (πάλαι ποτε) λαός: «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, κι ότι… κλπ, κλπ»

Από τα παραπάνω όμως συνάγεται και κάτι ακόμα σοβαρό και σημαντικό. Ότι δηλαδή το «δικαίωμα» παρέχεται στο άτομο από το σύνολο, και δεν είναι μια δική του αυθαίρετη απολαβή. Δηλαδή το δικαίωμα δεν είναι κάτι που το αποκτά κανείς επειδή έτσι το θέλει ή έτσι το φαντάζεται, αλλά του δίδεται από το σύνολο, προφανώς για συγκεκριμένους λόγους και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, και πάντως όχι για τα όμορφά του τα καμαρόφρυδα.

Νομική αναβάθμιση των ομόφυλων "ζευγαριών": Δυο καίριες συνεντεύξεις για ένα επίκαιρο ζήτημα.

Κι ενώ η Ελλάς πραγματικά σβήνει και χάνεται κάτω από το βάρος σοβαρότατων προβλημάτων, που επί δεκαετίες έχουν συσσωρευθεί, και που η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα όχι μόνο αδυνατούν να λύσουν αλλά ενίοτε αρνούνται και να δουν, οι κυβερνήσεις επιμένουν να κινούνται σε άλλη ατζέντα, διχάζοντας τον λαό, και καταρρακώνοντας ότι έχει απομείνει ως ψήγμα από το φρόνημά του.

Οι δυο συζητήσεις που ακολουθούν ανασκάπτουν το βάθος του ζητήματος που τελευταία μονοπωλεί την επικαιρότητα, και αποκαλύπτουν διαστάσεις που σπανίως προβάλλονται.

Συνέντευξη πρώτη:

Η Ευγενία Σαρηγιαννίδη, Ψυχολόγος και Συντονίστρια του Δικτύου «psy-counsellors»,  κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας και μεταπτυχιακού με αντικείμενο την Ψυχολογία και το Διαδίκτυο, μιλάει στο 98.4 για το πώς και γιατί ,  ένα υπό προϋποθέσεις ζήτημα νομικών ρυθμίσεων, μετατρέπεται από το πολιτικό σύστημα και την κεντρική μηντιακή πραγματικότητα , ως το πρωτεύον ζήτημα για την ελληνική κοινωνία . 

Την ώρα , που η ακρίβεια και η φτώχεια , η υπογεννητικότητα αλλά και τα προβλήματα των παιδιών , έως τα εθνικά ζητήματα και η διεύρυνση των ανισοτήτων καίνε την κοινωνία. 

Η επιλογή ως κυρίαρχου ζητήματος έως και πολιτικής αντιπαράθεσης ή και συναινέσεων του θέματος που κανονικά απασχολεί ως θέμα ισονομίας, μια μικρή ομάδα συμπολιτών μας, του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών, αποδεικνύει ότι το σύστημα επιχειρεί μια πιο ουσιαστική παρέμβαση στη κοινωνία με στόχευση την ακόμη μεγαλύτερη κατάτμηση της , σε ατομοκεντρικές καταστάσεις και μάλιστα στο όνομα ενός άκριτου δικαιωματισμού.

Συνέντευξη δεύτερη:

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Νομοσχέδιο για γάμο ομοφύλων- Μείζον κοινωνικό θέμα ή ατζέντα σκοπιμότητας; 

Ο οικονομολόγος, συγγραφέας, τραπεζικός και επιχειρηματικός σύμβουλος, σχολιάζει το θέμα που έχει προκύψει με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον γάμο των ομοφύλων.

Σημειώνει ότι είναι μία πρωτοβουλία που έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψη της κοινωνικής πλειοψηφίας, ιδίως στο θέμα της υιοθεσίας, αλλά και με τις πιεστικές προτεραιότητες της χώρας αυτήν την περίοδο, ορισμένες εκ των οποίων είναι υπαρξιακές, όπως το δημογραφικό.

Τονίζει ότι η προώθηση του νομοσχεδίου γίνεται με όρους ιδεοληψίας και προπαγάνδας και όχι επιστημονικού και κοινωνικού διαλόγου, απαξιώνοντας a priori την αντίθετη άποψη ως παρωχημένη ή και ρατσιστική, μετατρέπποντας τη συζήτηση σε συνθηματολογία ενοχοποίησης.

Ο στόχος είναι  ακριβώς για να φιμωθεί η αντίθετη άποψη δια της απαξίωσης και να μην γίνει συζήτηση. 

Διαβλέπει δε και πιθανή μικροκομματική σκοπιμότητα, επισημαίνοντας ότι όλοι συζητούν ένα νομοσχέδιο που δεν υπάρχει για ένα θέμα που είναι σημαντικό μεν, αλλά όχι μείζον, έτσι η κοινωνία δεν ασχολείται με τα μείζονα, στα οποία η κυβέρνηση έχει χαμηλές επιδόσεις: δημογραφικό, ελληνοτουρκικά, ακρίβεια, αληθινός εκσυγχρονισμός κράτους